موضوع: خاطرات من

[size=medium]بچه بودم دوران ابتدائی قرار بود خونه ما مهمون بیاد و مادرم منو پی وسیله ای خونه دائی فرستاد یه یک کیلومتری یا یه کم بیشتر فاصله داره من رفتم تو خودم بود و هزارتا فکر خیال بچگی تا رسیدم دم در خونه دائی رفتم در بزنم ،یادم نیومد برای چی این جا اومدم هرچی بیشتر فکر میکردم کمتر نتیجه میگرفتم بهترین کار این بود برگردم و بپرسم از مادرم که چی بود
حالم گرفته بود و حال برگشت رو نداشتم ولی چاره ای نبود برگشتم همش فکر که چی بود درست دم در خونه بود یادم اومد
ای تف به این شانس[/size] Iran-forum-ir (20)

یادش بخیر پارسال 25 تیر عروسی خواهرم بود...ما اولین نفر باید تو تالار میبودیم تا به همه خوش آمد بگیم من رفتم تو رخت کن و لباسامو عوض کردم خیلی با وفار و خانم و باکلاس داشتم میرفتم سمت سالن که یهو دیدم 2 تا مرد از کارکنا اومدن بالا ...دقیقا نزدیکه در ورودی سالن یه آینه قدی بود ...چشمتون روز بد نبینه تا دیدم 2 تا مرد اومدن بالا .اومدم فرار کنم برم تو سالن که اشتباها رفتم تو آیینهLady-forum-smile (15)Lady-forum-smile (15)Lady-forum-smile (15)
کارکنای تالار که داشتن میز شام میجیدن
منLady-forum-smile (15)
آقایونی که اومده بودن بالاIran-forum-ir (17)

اون روز با اینکه دپرس بودم چون خواهرم داشت از خونمون میرفت ولی واسم روز به یاد موندنی بودLady-forum-smile (3)

قبلا تعريف كردم اون روز و كه در به در سوژه بودم؟
بقيه شو گوش كنيد:
سوژه خره كه از چنگمون پريد، راه افتاد تو خيابون و چار چشي دنبال سوژه بعدي بودم كه يهوووووووووو
ااااااااه چ يافتمLady-forum-smile (7)
يه تابوت حامل يك فروند ميت تازه، و جمعيت تشييع كننده، عجب سوژه اي بود،
رفتم جلو و شروع كردم به تنظيم لنز دوربين و عكسو گرفتم و با شادي داشتم ميرفتم كه يكي از اون تشييع كننده ها فهميد، چشمتون روز بد نبينه اومدم در برم خفتم كرد ميخواست دوربينمو بشكنه ، انقد التماسش كردم و قسم خوردم كه بخدا واسه درسم ميخوام حرف تو كله ش نميرفت،ميت بدبخت رو زمين مونده بود اخرش به گرفتن نگاتيوا راضي شد و دست از سر كچلم برداشت حالا من مونده بودم و يه دوربين خالي و دل شكسته تو روحشونLady-forum-smile (9)
خلاصه جنگي پريدم يه فيلم خريدم و انداختم تو دوربين و يا علي
رفتم دنبال سوژه بعدي، يه ساختمون خفن پيدا كردم كه معماريش واسم جالب بود، در حال تنظيم لنزم بودم كه يهو ديدم يه يارو ( فك كنم غول برره بود) جلوم وايستاد و گفت: هي خانوم چيكار ميكني؟؟؟؟
فك كنم از ترس خودمو. ... گفتم عكاسي. داد زد گفت غلط كردي از سازمان اطلاعات عكاسي ميكني. تابلوي عكاسي ممنوع و نميبيني؟ اصن نكنه جاسوسي ؟ فك كنم بايد ببرم بازجويي تا بفهمي دنيا دست كيه
وااااااي به صد و بيست و چار هزار پيغمبر قسمش دادم تا ولم كنه
و خدا رو شكر قسمهام ج داد و ولم كرد. فقط ميخواست منو بترسونهLady-forum-smile (9)
خلاصه فهميدم طالع من اون روز رو نحس اكبر بوده و بايد بساطمو جمع كنم و بي خيال شم
اره ديگه دست از پا درازتر برگشتيم خونه

ما تو مدرسه بودیم و زنگ آخر بود مامانم دیر کرده بود بیاد تا بیاد دنبالم من در حیاط نشستم و کلای شیشمی ها با هم دیگه کپ می زدن. بعد یک دفعه یکی از کلاس شمشمی صندلی دوستش رو انداخت و دوستش افتاد من انقدر خندیدم که نزدیک بود بمیرم

[size=x-large]شکي حالا که نيستي اما اومدي بخون
ساختمون اطلاعات کجاش معماري خفن داره الکي از خودت ادا در مياري؟؟؟؟
[/size]

جالبه خاطرات نیس سوتیه